Początki produkcji Koreańskiego Soju sięgają XIII wieku, kiedy technika destylacji została sprowadzona do Korei z Mongolii. Z czasem stało się narodowym alkoholem Koreańczyków, dostępnym w niezliczonych wersjach od małych gorzelni po wielkie koncerny. Najlepsi producenci to Jinro i Chum Churum. Najczęściej produkowane jest z ryżu, jęczmienia, batatów i tapioki a jego charakter zależy od regionu i metody destylacji. Po fermentacji destylat trafia do stalowych kadzi lub tradycyjnych glinianych dzbanów, w zależności od stylu. Rozlew do butelek następuje po krótkim dojrzewaniu lub bezpośrednio po destylacji. Alkohol jest klarowny i delikatny o zawartości 16-25%, a tradycyjny to nawet 40%. W aromacie pojawiają się nuty zbożowe, ryżowe często pije się je, mieszając z piwem. Wersje smakowe wzbogacane owocami: śliwka, jabłko, brzoskwinia i inne mają z reguły ok. 12%. Soju w smaku jest lekkie i gładkie. Doskonałe do koreańskiej kuchni – od grillowanych mięs po pikantne potrawy z kimchi.

Japońska Sake i tradycja jej warzenia sięga ponad 2000 lat. Pierwsze browary powstawały w klasztorach i na dworze cesarskim, dziś sake produkowane jest w wielu regionach Japonii. Do jej produkcji uprawia się specjalne odmiany ryżu, wymagające czystej wody i chłodnego klimatu. Zbiory ryżu odbywają się jesienią, a fermentacja prowadzona jest z udziałem specjalnej pleśni koji oraz drożdży. Całość dojrzewa w stalowych zbiornikach. Gotowe sake rozlewa się do butelek. Zawartość alkoholu to 12-16%. W zależności od rodzaju sake może być przejrzyste lub lekko złote. Aromat obejmuje nuty ryżowe, kwiatowe, owocowe, czasem orzechowe czy mineralne. W smaku łagodne lekko słodkawe lub wytrawne jest doskonałe zarówno do sushi i sashimi, jak i do potraw mięsnych i warzywnych. Nazwy rodzajów sake: Junmai – czyste sake z ryżu, wody, drożdży i koji, pełne, o wyraźnym smaku ryżu.; Honjozo – z dodatkiem niewielkiej ilości alkoholu destylowanego, lekkie i aromatyczne; Ginjo – o kwiatowym i owocowym aromacie; Daiginjo – bardzo eleganckie i złożone; Nigori – mętne z cząstkami ryżu, kremowe i słodkawe; Koshu – starzone ciemniejsze, o smakach karmelu i orzechów.

Japońskie Wino Śliwkowe Choya powstaje na bazie owoców ume (śliwka japońska), cukru trzcinowego i destylatu (shochu lub sake). Owoce ume pochodzą głównie z Wakayama – regionu słynącego z najlepszych śliwek. Owoce zbiera się latem, kiedy osiągają odpowiednią kwasowość i soczystość. Macerowane są w alkoholu bazowym (shochu lub sake) z dodatkiem cukru trzcinowego, a w niektórych wersjach także miodu. Po kilku miesiącach do kilku lat leżakowania następuje rozlew do butelek. Wina Choya mają złocistą barwę, a w aromacie dominują nuty miodu, migdałów, kwiatów i dojrzałych owoców. W smaku są harmonijne, słodko-kwaśne, z długim, owocowym finiszem. Doskonale sprawdzają się jako aperitif, z lodem, z wodą sodową lub jako dodatek do deserów. W Europie spotykamy Choya Oryginal; Choya Silver z dodatkiem białego wina i Choya Silver Red, która czerwoną barwę zawdzięcza liściom Shiso.

Chińskie Wino Śliwkowe Ume powstałe w oparciu tradycyjną chińską recepturę. W ustach mamy głęboki owocowy smak dojrzałych śliwek, o przyjemnej równowadze między słodyczą a kwasowością. To wino deserowe z niewielką zawartością alkoholu. Idealne do deserów i potraw kuchni azjatyckiej i do picia dla przyjemności. Stanowi świetny wstęp do poznania azjatyckich trunków.

Warto wypróbować te wschodnie perełki. Najlepiej poszukać w wyspecjalizowanych sklepach. Wszystkie są dostępne w naszej Winotece 101win.